« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 14, 2024, 13:10:29 »
Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 to zestaw dwóch pierwszych odsłon kultowej serii zręcznościowych symulatorów jazdy na deskorolce sygnowanych nazwiskiem popularnego skateboardzisty. Zostały one całkowicie zremasterowane przez znane z remake’u Crash Bandicoot N. Sane Trilogy studio Vicarious Visions. W pracach nad grami brali udział również byli pracownicy zespołu deweloperskiego Neversoft Entertainment, które stworzyło oryginalne wersje Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 z 1999 roku i 2000 roku.
Mechanika Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 to wiernie odtworzone gry, a co za tym idzie – zawierają wszystkie poziomy i pełną listą skaterów znanych z pierwotnych wersji. Gracze mogą wybrać prawdziwych zawodników, takich jak tytułowy Tony Hawk, Bucky Lasek, Steve Caballero, Bob Burnquist, Jamie Thomas, Kareem Campbell, Rune Glifberg, Rodney Mullen, Eric Koston, Chad Muska, Elissa Thomas, Andrew Reynolds i Geoff Rowley. W remasterach odwiedzamy znane fanom cyklu skateparki w Warehouse, School, Mall, Roswell czy Burnside.
Twórcy pokusili się o zwiększenie liczby celów podczas rozgrywki oraz dodanie sztuczek na deskorolce, które pojawiły się dopiero w późniejszych częściach cyklu. Mowa o takich trikach, jak revert, lip tricks oraz wall plant. Mechanika rozgrywki pozostała bez zmian. Za wykonywanie misji oraz sztuczek (liczonych w setkach) dostajemy pieniądze, za sprawą których rozwijamy swoich skaterów oraz możemy kupować nowe deskorolki. Dzięki temu graczowi łatwiej przychodzą coraz bardziej skomplikowane wyczyny.
Tryby gry W obu odsłonach Tony Hawk’s Pro Skater można grać zarówno w trybie pojedynczym, jak i wieloosobowym lub na podzielonym ekranie. Dostępne są też odpowiednio rozbudowane względem oryginałów edytory Create-A- Park oraz Create-A-Skater, w których można tworzyć unikatowe parki do jazdy deskorolką oraz własnych skaterów, a następnie dzielić się efektami swojej pracy z innymi graczami.
Kwestie techniczne Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 są czymś więcej niż klasycznym remasterem. Gry zostały opracowane na nowym silniku zupełnie od podstaw, dzięki czemu grafika spełnia współczesne standardy. Zmiany nie ograniczają się jedynie do zwiększenia rozdzielczości (4K na PC oraz konsolach PlayStation 4 Pro i Xbox One X) i płynności obrazu (60 klatek na sekundę) oraz obsługi HDR. Obie części mogą pochwalić się wysokiej jakości teksturami oraz modelami i animacjami postaci czy nowoczesnymi systemami oświetlenia i cieniowania. W odświeżonych wydaniach Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 pokuszono się także o dodanie współczesnych funkcji takich, jak możliwość szybkiego wczytania poziomu po nieudanych akcjach.
Na ścieżkę dźwiękową składają się większość oryginalnych utworów oraz zupełnie nowe piosenki. Wśród wykonawców i zespołów muzycznych znajdują się m.in. Goldfinger („Superman”), Powerman 5000 („When Worlds Collide”), Bad Religion („You”), Millencolin („No Cigar”), Naughty By Nature („Pin the Tail on the Donkey”), Papa Roach („Blood Brothers”), Primus („Jerry Was a Racecar Driver”), Lagwagon („May 16th”) i Rage Against Machine („Guerilla Radio”).
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 14, 2024, 13:07:45 »
Skater XL jest zręcznościowym symulatorem jazdy na deskorolce. Produkcja została opracowana przez niezależny zespół Easy Day Studios, którego członkowie wcześniej opracowali ciepło przyjętego Skatera na urządzenia mobilne.
Mechanika W Skater XL przejmujemy kontrolę nad tytułowym skaterem. Obserwując go z perspektywy trzeciej osoby (TPP), wykonujemy rozmaite triki, starając się zdobyć jak największą liczbę punktów. Kluczem do sukcesu jest przede wszystkim łączenie poszczególnych ewolucji w rozbudowane kombinacje oraz płynne przechodzenie od jednej sztuczki do drugiej. Autorzy oddają nam do dyspozycji szereg autentycznych miejsc ulokowanych na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, na czele ze słynnym West LA Courthouse w Los Angeles. W miarę postępów odblokowujemy nie tylko nowe elementy ubioru dla naszego zawodnika, lecz także samych skaterów i coraz lepsze deski.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 10, 2024, 14:31:08 »
Legacy of Kain: Defiance jest piątą częścią popularnej sagi, zapoczątkowanej w 1996 roku na platformie Sony PlayStation. Program łączy elementy, zaczerpnięte z Blood Omen i Soul Reaver - dwóch mini-serii, funkcjonujących niezależnie w ramach wspomnianego cyklu. Jednakże fabułę skonstruowano w taki sposób, aby była przystępna zarówno dla weteranów, jak i dla przysłowiowej „świeżej krwi”.
Parę pierwszoplanowych bohaterów stanowią Kain i Raziel, czyli duet najbardziej znanych wampirów w historii elektronicznej rozrywki. Każda z postaci otrzymała do dyspozycji własny legendarny miecz, a także kilkadziesiąt umiejętności natury ofensywno-defensywnej (m.in. widowiskowe wysysanie krwi i pożeranie dusz oraz telekineza i przejmowanie kontroli nad ciałami wrogów). Ponadto istnieje opcja zestawiania wszelkich ataków fizycznych w śmiercionośne i efektowne kombinacje, dzięki czemu nie pozostajemy bez szans wobec hord przerażających oponentów. Zagrożeniem są jeszcze rozmaite pułapki (np. ogromne kolce i przepaście), które można wykorzystać również przeciwko nieprzyjaciołom.
Generalnie rozgrywkę skomponowano z wartkiej akcji i wątków przygodowych, ale zdecydowanie zaakcentowano dynamiczne sekwencje walki. Nie zapomniano także o sporej ilości zagadek logicznych i odpowiedniej atmosferze (motywy gotyckie, fantastyczne itp.). Natomiast przebieg wydarzeń ukazuje nam szereg wirtualnych kamer, pracujących w trybie TPP (perspektywa trzeciej osoby).
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 10, 2024, 13:56:26 »
The Settlers II: The Next Generation to odświeżona wersja drugiej odsłony cyklu gier strategicznych, która na rynku elektronicznej rozrywki zadebiutowała w 1996 roku. Program został przygotowany przez niemiecką firmę Blue Byte z okazji dziesiątych urodzin pierwowzoru.
Fabuła nowej edycji gry nie różni się niczym od historii opowiedzianej w pierwowzorze. Po upadku Imperium Rzymskiego, wielu ówczesnych przywódców postanowiło wyruszyć w długi rejs statkiem, poszukując krainy, gdzie możliwe stałoby się stworzenie nowego państwa. Jednym z nich był Nautius, który po wylądowaniu w nieskalanym ludzką obecnością świecie, postanowił założyć małą kolonię. Jak nietrudno się domyśleć, trud przerodzenia wioski w wielkie imperium, spada na barki gracza.
he Settlers II: The Next Generation oferuje kampanię złożoną z dziesięciu misji, w których wykonujemy ustalone z góry zadania. Może to być dotarcie do zbudowanej przez antyczną cywilizację bramy lub zniszczenie konkurentów, którzy podobnie jak Rzymianie, próbują rozwijać swoje państwo w najbliższej okolicy. Wśród potencjalnych wrogów znajdziemy bowiem żądnych krwi Afrykanów oraz bezwzględnych Azjatów. Oprócz tradycyjnej kampanii, gra oferuje także pojedyncze scenariusze, również te przeznaczone do potyczek za pośrednictwem sieci. W sumie, w rywalizacji może wziąć udział aż sześciu graczy jednocześnie.
Filozofia rozgrywki polega na systematycznym rozwoju królestwa. Użytkownicy stawiają na planszy kolejne budynki, pilnując, aby na plac budowy dostarczane były odpowiednie materiały. Z racji tego, że zapasy szybko się kończą, trzeba zadbać o wydobycie nowych surowców oraz przetworzenie ich w odpowiednich zakładach przemysłowych. Wszystkie budowle połączone są za pośrednictwem gęstej siatki dróg, a korzystają z nich tytułowi osadnicy, przenosząc przedmioty z jednego miejsca do drugiego. W sumie dostępnych jest 31 domów i zakładów, tyleż samo surowców, 25 zawodów dla naszych osadników oraz pięć jednostek wojskowych, które pomogą uzyskać przewagę nad innymi nacjami w walce o nowe terytoria.
Mimo, że gra została przygotowana na silniku użytym w ostatniej, piątej odsłonie cyklu The Settlers, autorom udało się zachować baśniowy charakter pierwowzoru. Nowa edycja Osadników jest bardzo kolorowa i z pewnością przypadnie do gustu wszystkim tym, którzy z rozrzewnieniem wspominają pamiętny oryginał.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 10, 2024, 13:53:49 »
The Sims Średniowiecze to specjalna odsłona cyklu The Sims, przenosząca popularny i uznany model rozgrywki w czasy średniowiecza. Produkcja – łącząca w sobie elementy strategii i cRPG – została opracowana przez The Sims Studio.
W odróżnieniu od standardowych edycji serii The Sims, których akcja toczy się w czasach współczesnych, zabawa w The Sims Średniowiecze sprowadza się do rozbudowy średniowiecznego królestwa. Gracz sprawuje pełną kontrolę nad całym procesem, jednakże – co warto odnotować – kierunek rozwoju jest w znacznym stopniu uzależniony od tego, w jaką wciela się postać.
Mianowicie, w zależności, czy w danym momencie gracz steruje królem bądź królową, rycerzem bądź czarodziejem, kowalem bądź bardem, zawarta historia opowiadana jest z nieco innej perspektywy. Wiąże się to z dostępem do odrębnego zestawu questów, które nie tylko rozwijają fabułę, ale również wpływają na kształt przedstawionego świata. Wśród zadań znalazło się wiele klasycznych historii, kojarzonych przez wszystkich miłośników średniowiecznych lub fantastycznych klimatów (m.in. wykucie legendarnego miecza, zaaranżowanie królewskiego wesela, ochrona królestwa przed złym czarnoksiężnikiem, odnalezienie fontanny młodości).
Mimo zaproponowanego przez twórców podziału na role, podejmowane przez gracza decyzje wpływają przede wszystkim na rozwój królestwa. W grze decydujemy zatem, czy jego potęgę zbudujemy na fundamencie regularnie wzmacnianych więzi pomiędzy mieszkańcami, czy też podejmując próbę podboju ziem należących do sąsiadów. Nic nie stoi również na przeszkodzie, aby gracz skupił się w całości na sobie, zupełnie nie dbając o poddanych. Z drugiej strony, przejmując kontrolę nad władcą może równie dobrze okazać się człowiekiem praworządnym i sprawiedliwym, cieszącym się wielkim i niewymuszonym uznaniem wśród mieszkańców królestwa.
W The Sims Średniowiecze nacisk położony został na immersję, której wysoki poziom osiągnięto przede wszystkim poprzez oddanie w ręce gracza mechanizmów pozwalających wpływać na kształt otaczającego go świata, a także na wygląd postaci. W tym ostatnim przypadku nabywca gry ma możliwość dostosowania charakteru danego bohatera, a także określenia jego zakresu zadań. I nie chodzi tu tylko o realizację questów, ale również codziennych czynności (handel, opieka nad dzieckiem, udział w turnieju rycerskim), przywodzących na myśl Simy z klasycznych odsłon The Sims.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 10, 2024, 13:51:02 »
Mafia: The City of Lost Heaven to osadzona w klimatach gangsterskich trzecioosobowa gra akcji na platformę PC, PS2 i XBX, ukazująca obraz przestępczego podziemia Ameryki lat 30. ubiegłego wieku. Za powstanie gry odpowiada ekipa czeskiego studia Illusion Softworks, znana dotąd głównie za sprawą ciepło przyjętej, taktycznej strzelaniny wojennej Hidden and Dangerous. Światowym wydawcą gry jest firma Gathering of Developers, będąca częścią koncernu Take Two Interactive.
Fabuła Akcja Mafii osadzona została w fikcyjnym, amerykańskim mieście Lost Heaven (wzorowanym na Chicago, Nowym Jorku oraz San Francisco) i rozgrywa się w latach 1930-38, choć filmowy epilog gry ukazuje nam również dalsze wydarzenia, aż do 1951 roku. Podczas zabawy wcielamy się w postać młodego taksówkarza Thomasa Angelo, który, chcąc zarobić na życie, nie unikał nawet najbardziej niebezpiecznych kursów do „szemranych” dzielnic miasta. Podczas jednego z nich został zaatakowany przez gangsterów niejakiego Morello, ale udało mu się uciec i schronić w pobliskim barze. Tam otrzymał zaś nietypową ofertę pracy, złożoną przez Dona Salieri – właściciela baru i mafioza, trzęsącego całą włoską dzielnicą. Tak oto, na skutek nieoczekiwanego splotu wydarzeń, nasz protagonista wstąpił w szeregi słynnej organizacji przestępczej.
Fabuła gry przedstawiona została w formie retrospekcji, podczas rozmowy głównego bohatera z przesłuchującym go detektywem. W zamian za ochronę oraz status świadka koronnego, Thomas Angelo wyjawia policji kolejne tajemnice przestępczego półświatka oraz jego bossa, Dona Salieriego. Gracze przejmują zaś kontrolę nad postacią ganstera i w toku rozgrywki biorą czynny udział w kolejnych jego wspomnieniach.
Mechanika Mechanika zabawy w grze Mafia może budzić skojarzenia z ostatnimi odsłonami serii Grand Theft Auto, a obie gry łaczą m.in. takie elementy jak widok trzecioosobowy, możliwość kierowania samochodami, a także otwarty świat, wypełniony całą masą aktywności pobocznych. Mapa Lost Heaven obejmuje ponad dwanaście mil kwadratowych tętniącego życiem miasta, po którym możemy całkiem swobodnie poruszać się zarówno na piechotę, jak i z użyciem samochodów (możliwa jest także jazda tramwajem). W grze odwzorowano w sumie ponad 60 modeli, wśród których znalazło się wiele ikonicznych dla swojej epoki. Niestety, ze względu na brak licencji, ich nazwy zostały zmienione. Co ciekawe, podczas jazdy powinniśmy przestrzegać przepisów ruchu drogowego, a popełnienie wykroczenia może skończyć się mandatem lub szeroko zakrojonym pościgiem policyjnym.
Na główny wątek fabularny składają się w sumie 22 misje, wzbogacone licznymi wątkami pobocznymi. Podczas zabawy przychodzi nam realizować różnego typu zadania, m.in. zbierać haracz od właścicieli knajpek, przejmować transporty nielegalnego alkoholu, przekazywać kradzione auta do złodziejskich „dziupli” czy likwidować zdrajców oraz członków konkurencyjnej rodziny mafijnej. W trakcie misji czynimy użytek z całkiem sporego arsenału uzbrojenia, stworzonego na bazie autentycznej broni z lat 30. ubiegłego wieku. Od postaci niezależnych możemy też przyjmować dodatkowe zlecenia w typie obicia komuś facjaty, ostrzeżenia lub uratowania kumpli czy zdobycia i podstawienia konkretnego modelu samochodu. Postępom fabuły towarzyszą scenki przerywnikowe, zrealizowane w typowo filmowym stylu i ukazujące losy oraz dylematy moralne bohaterów.
Tryby gry Mafia: The City of Lost Heaven to gra przeznaczona wyłącznie dla jednego gracza. Autorzy zadbali jednak o dodatkowe tryby rozgrywki, przedłużające możliwość zabawy po ukończeniu głównego wątku fabularnego. Pierwszym z nich jest tryb swobodnej jazdy (odblokowywany stopniowo w miarę postępów w grze), w którym zarabiamy na życie, przewożąc ludzi taksówką, zabijając członków wrogiej rodziny czy niszcząc samochody, a celem zabawy jest zarobienie jak najwięcej gotówki. Obecny jest też dostępny po ukończeniu gry tryb jazdy ekstremalnej, dający nam możliwość wykonywania szeregu trudnych i nierzadko dosyć abstrakcyjnych zadań (np. pogoń za statkiem kosmitów). Nagrodą za ich wykonanie są ekskluzywne i najczęściej bardzo szybkie modele samochodów.
Kwestie techniczne Wydana na platformie PC, PS2 i XBX gra Mafia: The City of Lost Heaven tworzona była pierwotnie na tym samym silniku graficznym, jaki napędzał wspomniane Hidden and Dangerous z 1999 roku. Ponieważ jednak nie spełniał on oczekiwań twórców, specjalnie na potrzeby gry przygotowano zupełnie nowy, autorski silnik o nazwie LS3D i znacznie większych możliwościach technicznych. Na szczególną uwagę zasługuje sugestywnie odtworzony klimat Ameryki lat 30. oraz wygląd miasta Lost Heaven, wykreowanego w oparciu o historyczną architekturę i wzornictwo tejże epoki. W grze znajdziemy także liczne nawiązania do popkultury oraz kultowych filmów gangsterskich, takich jak Ojciec chrzestny czy Chłopcy z ferajny.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 09, 2024, 18:46:09 »
King’s Bounty: Warriors of the North to kolejna odsłona cieszącej się dużym uznaniem wśród graczy serii gier strategicznych osadzonych w klimatach fantasy. Ponownie stajemy w obronie Endorii, wcielając się w rolę królewskiego syna, Olafa. Jego zadaniem jest stawienie czoła wielkiemu niebezpieczeństwu, które zaczyna rozprzestrzeniać się po północnych terenach Endorii i zagraża Darionowi, królestwu ludzi pod panowaniem króla Marka.
Wśród obszarów przeznaczonych do eksploracji znajdują się między innymi lodowe pustkowia oraz krasnoludzkie podziemia. W celu pokonania hord nieumarłych, gracz rekrutuje jednostki i poruszając się po mapie świata bierze udział w licznych turowych potyczkach z napotkanymi grupkami przeciwników. Jedną z nowości wprowadzonych w grze Warriors of the North jest pojawienie się pięciu posiadających zróżnicowane umiejętności Walkirii. Te potężne istoty pomagają bohaterowi w trakcie walki.
Do dyspozycji graczy oddano nowe typy jednostek, które nie występowały w poprzednich odsłonach serii. Nie zabrakło również dodatkowych umiejętności niezbędnych, aby główny bohater poradził sobie ze wszystkimi niebezpieczeństwami. W zamian za wykonane zadania otrzymujemy szereg nagród oraz osiągnięcia. Osoby preferujące korzystanie z zaklęć na polu bitwy, mogą nauczyć się używania run za sprawą dołączenia tej gałęzi magii.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 09, 2024, 18:44:05 »
King’s Bounty: Crossworlds to dodatek do udanego połączenia gatunków strategii i cRPG - King’s Bounty: Armored Princess. Co ciekawe, choć do działania wymaga tylko wspomnianej pozycji, to posiadacze King’s Bounty: Legenda również dostaną dzięki niemu dawkę nowości.
W Crossworlds miłośnicy marki otrzymali przede wszystkim szansę ukończenia dwóch nowych, rozbudowanych scenariuszy. Pierwszym z nich jest etap o nazwie Champion of the Arena, opowiadający historię udziału Arthura w turnieju gladiatorów i dokumentujący jego próbę zdobycia mistrzowskiego pasa. Z kolei drugim jest kampania Defender of the Crown, składająca się z walk z losowo generowanymi zestawami przeciwników, które gracz wcielający się w Księżniczkę Amelię rozgrywa na unikalnych mapach wymuszających stosowanie wyszukanej taktyki. Przystępując do opisanych scenariuszy gracz uzyskuje dostęp do nowych umiejętności, a także możliwości toczenia walk ze specjalnymi bossami.
Dodatkowo, wraz z instalacją Crossworlds posiadacze King’s Bounty: Wojownicza Księżniczka uzyskali możliwość przetestowania niedostępnych wcześniej elementów. Chodzi tu m.in. o nieznane dotąd jednostki (w tym potwory), które pełnią nie tylko rolę przeciwników, ale i sojuszników wspierających gracza w walce. Jedną z nich jest potężny smok, nie tylko chroniący Księżniczkę, ale również potrafiący razić wrogów kilkoma typami ognistych ataków.
Ponadto producenci uzupełnili uniwersum King’s Bounty: Wojownicza Księżniczka o siedemdziesiąt nowych przedmiotów, pięćdziesiąt zdolności i umiejętności, a także trzynaście czarów. Gracz testuje nowe elementy w czasie przechodzenia siedmiu dodatkowych questów, stanowiących rozwinięcie historii znanej z Wojowniczej Księżniczki. Zapewniają one przynajmniej kilka godzin dodatkowej zabawy.
Bardzo interesującym dodatkiem jest również edytor kampanii, z którego mogą skorzystać właściciele wspomnianej już kilkukrotnie Wojowniczej Księżniczki. Narzędzie umożliwia kreację własnych fabuł, przy jednoczesnym określaniu wielu istotnych parametrów (liczby bohaterów i występujących przedmiotów, formy questów, a także kształtu oraz wielkości map).
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 09, 2024, 18:41:42 »
King’s Bounty: The Legend (wcześniej Battle Lord) to stosunkowo rozbudowany tytuł, który łączy w sobie wiele różnych gatunków gier, choć na pierwszy plan wysuwają się elementy strategiczne i cRPG. Produkcja ta pod wieloma względami przypomina kultową sagę Heroes of Might & Magic. W szczególności widać to na przykładzie rozwoju głównej postaci, a także przebiegu kolejnych potyczek. Są one bowiem rozgrywane w trybie turowym, na dodatek na planszy, która podzielona została na kilkadziesiąt heksów.
Akcja opisywanej gry osadzona została w typowej dla tego gatunku krainie fantasy. W trakcie zabawy ważną rolę odgrywa zaprezentowany przez producentów wątek fabularny. Niezwykle istotne są również wykonywane przez sterowaną postać questy. Podobnie jak w wielu klasycznych cRPG-ach, można podzielić je na podstawowe oraz dodatkowe. Te pierwsze są oczywiście obowiązkowe. Jeszcze przed rozpoczęciem właściwej rozgrywki gracz musi utworzyć własną postać. W tym przypadku należy wybrać pomiędzy trzema dostępnymi bohaterami – wojownikiem, paladynem lub magiem. Decyzja ta odgrywa oczywiście bardzo istotną rolę. Wpływa bowiem nie tylko na styl zabawy, ale i sposób rozwoju poszczególnych umiejętności danej postaci.
Właściwa zabawa przebiega w bardzo zbliżony do wspomnianej już serii HoM&M sposób. Gracz zajmuje się przede wszystkim eksploracją przygotowanego przez producentów świata. Istotną rolę odgrywają również toczone bardzo często bitwy, w których dowodzimy wieloma różnymi typami jednostek. Zabawa, generalnie, podzielona została na dwa różne tryby. Eksploracja świata ukazana została w czasie rzeczywistym. Bitwy z kolei odbywają się w klasycznym systemie turowym. Warto w tym miejscu zaznaczyć, iż dowódca armii nie bierze bezpośredniego udziału w kolejnych starciach. Zajmuje się on bowiem wyłącznie wydawaniem rozkazów. Walczące ze sobą strony wykonują ruchy na zmianę.
Oprawa wizualna King’s Bounty: The Legend prezentuje stosunkowo wysoki poziom. Tyczy się to w szczególności dokładnie wykonanego i jednocześnie bardzo zróżnicowanego świata gry. Warto w tym miejscu zaznaczyć, iż eksploracja mapy może odbywać się na kilku różnych płaszczyznach, reprezentujących nie tylko powierzchnię, ale i na przykład rozległe lochy. Same plansze są odpowiednio duże. Gracz dysponuje więc sporą swobodą w podejmowaniu działań.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Maj 09, 2024, 16:32:19 »
Unreal Tournament 3 to kolejna odsłona popularnej serii pierwszoosobowych strzelanin firmy Epic Games. Mimo tego, gra nie jest bezpośrednią kontynuacją wcześniejszych produktów, ale programem nowej generacji, korzystającym z dobrodziejstw potężnego silnika trójwymiarowego jakim jest Unreal Engine 3.
Od początku głównym założeniem przyświecającym twórcom Unreal Tournament 3 było stworzenie zupełnie nowej gry, a nie wyposażenie wysłużonej koncepcji w lepszą oprawę audiowizualną. Nie oznacza to oczywiście, że nie znajdziemy w tym produkcie rzeczy charakterystycznych dla poprzednich odsłon serii. Programiści zadbali o powrót wielu znanych wcześniej akcji, jak np. możliwość wykonywania specjalnych skoków zwanych „double jump”, jak również klasycznych i doskonale znanych map, jak np. Deck17.
Jak na produkt przeznaczony do rozgrywki wieloosobowej przystało, w Unreal Tournament 3 znajdziemy wiele ciekawych trybów zmagań: Deathmatch, Team Deathmatch, Capture the Flag oraz Warfare. Autorzy zlikwidowali natomiast zabawę w trybach Assault, Bombing Run i Domination. Aby jeszcze lepiej oddać ducha wzajemnej anihilacji graczy z całego świata, wprowadzono globalny system komunikacji (czyli listy i wyszukiwarki przyjaciół, skrzynki wiadomości do porozumiewania się etc.). Nowi gracze również nie będą mieli powodów do obaw. Unreal Tournament 3 został tak zaprojektowany, aby wprowadzić „świeżych” uczestników bitew bez zbędnego stresu. Dzięki jasnym i przejrzystym statystykom, użytkownicy będą mogli dobierać konkurentów o podobnych umiejętnościach i nie ryzykować dotkliwej porażki z rąk weteranów. Jeśli ktoś ma ochotę na trening, zawsze może skorzystać z trybu rozgrywki dla jednego gracza, który odbywa się w towarzystwie tzw. „botów”. Uczestnicy bitwy prowadzeni przez komputer dysponują teraz o wiele większą inteligencją i znakomicie zastępują „żywych” partnerów w rozgrywce.
W grze pojawia się dziewięć znanych z Unreal Tournament 2004 pojazdów i tyleż samo nowych. Jeśli chodzi o środki zagłady, zaimplementowano m.in. Rocket Launcher, Flak Cannon, Redeemer, Link Gun, Shock Rifle, AVRiL, Sniper Rifle, Dual Enforcers, Stinger (z pierwszej odsłony Unreal oraz Unreal Championship 2, który zastąpi Miniguna).
Oprawa graficzna Unreal Tournament 3 zapiera dech w piersiach, a jest to zasługą wspomnianego na początku silnika Unreal Engine 3. Oczywiście, „napęd” korzysta z dobrodziejstw wszystkich popularnych efektów wizualnych, wprowadzając zupełnie nowy wymiar do całej serii gier spod znaku Unreal.
Ostatnie wiadomości
