« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 26, 2022, 16:56:44 »
Trzecie, oficjalne rozszerzenie do popularnej na całym świecie strategii turowej o nazwie Disciples II: Dark Prophecy, wprowadzające do oryginału kilka ciekawych nowości, w tym grywalną rasę Elfów.
To jest dodatek do gry
The Rise of the Elves to trzecie, oficjalne rozszerzenie do popularnej na całym świecie strategii turowej o nazwie Disciples II: Dark Prophecy, wprowadzające do oryginału kilka ciekawych nowości. Główną innowacją omawianego add-onu jest możliwość wybrania rasy Elfów. Te legendarne stworzenia postanawiają podjąć działania mające na celu odzyskanie kontroli nad lasami, czyli nad swoim naturalnym środowiskiem. Na ich drodze stają jednak - znane z poprzednich części gry czy dodatków - nacje: Imperium, Górskie Klany, Przeklęte Legiony oraz Hordy Nieumarłych. Konfrontacja jest nieunikniona.
Ród Elfów dzieli się tutaj na dwie, niezbyt przepadające za sobą, frakcje: Szlachetne Elfy oraz Dzikie Elfy. Pierwsza z nich preferuje pokojowe rozwiązywanie wszelkich konfliktów poprzez umiejętną politykę i negocjacje, zaś osobnicy należący do drugiej strony wolą zniżyć się do poziomu bandytów czy rabusiów, tylko po to, by raz na zawsze oczyścić lasy z obcych oddziałów, zamiast prowadzić niekończące się i bardzo często płowe rozmowy. Nowa grywalna rasa (Elfy) z ponad 35 nowymi jednostkami. Kampania składająca się z ośmiu questów/scenariuszów. Ponad 20 unikatowych zaklęć i ataków dla rasy Elfów. Osiem neutralnych jednostek, w tym również nowi bossowie. Nowe rodzaje środowisk rozgrywki, artefakty czy ścieżka dźwiękowa. Rozbudowany edytor poziomów. Dodatek wprowadza również poprawki czy modyfikacje już istniejących opcji.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 26, 2022, 16:52:31 »
Strategiczna gra turowa osadzona w realiach fantasy. Rozgrywka przypomina serię Heroes of Might & Magic, gdzie wybierając jedną z nacji, stajemy do walki z licznymi stworami i rasami, a naszym głównym celem jest objęcie terytorium należącego do wroga.
Apostołowie: Święte Ziemie jest grą osadzoną w świecie fantasy, sposobem rozgrywki bardzo zbliżoną do serii Heroes of Might & Magic. Jej fabułą jest odwieczny konflikt pomiędzy czterema rasami zamieszkującymi stare Imperium. Od nas zależy, czy opowiemy się po stronie górskich klanów, żołnierzy Imperium, Przeklętych Legionów, czy też wspomożemy „hordy nieumarłych”. Wśród tych ostatnich możemy spotkać niesamowitych bohaterów, których umiejętności mogą przyczynić się do przechylenia szali zwycięstwa na naszą korzyść. W czasie rozgrywki musimy pamiętać o zdobyciu potrzebnych do produkcji surowców, w tym także magicznej mocy do rzucania czarów.
Nasz bohater może być magiem, wojownikiem lub mistrzem gildii, dzięki czemu będzie posiadał specyficzne dla wybranej profesji cechy. Dysponujemy prawdziwym arsenałem 100 różnych zaklęć, zarówno ofensywnych jak i defensywnych. Przed nami wiele niezbadanych miejsc, gdzie znajdziemy przedmioty pomocne w rozgrywce lub też natkniemy się na hordy przeciwników. Do wyboru mamy całą kampanię lub pojedyncze scenariusze, umożliwiające sprawdzenie się w walce. Dostępny jest również tryb multiplayer, w którym czterech graczy rywalizuje o supremację. Gra z pewnością jest miłą odmianą dla osób, którym znudziła się historia związana z losami Erathii. Złota Edycja poszerza standardowe możliwości gry o 25 nowych map i scenariuszy oraz udoskonalone opcje multiplayer.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 24, 2022, 16:02:15 »
Strategia czasu rzeczywistego osadzona w realiach II wojny światowej. Tytuł został opracowany przez kanadyjskie studio Relic Entertainment - znane m.in. z serii Homeworld i Warhammer 40,000: Dawn of War. Edycja mobilna została przygotowana przez studio Feral Interactive.
Scenariusz niniejszej pozycji otwiera moment słynnego morsko-powietrznego desantu Aliantów w Normandii, zaciekle bronionej przez okupacyjne wojska III Rzeszy. Kampania dla pojedynczego gracza, niczym wysokiej klasy film fabularny, przedstawia losy dzielnych amerykańskich żołnierzy z tytułowej „Kompanii Bohaterów”. Natomiast tryb multiplayer umożliwia zabawę (sieć lokalna, albo Internet) maksymalnie ośmiu osobom, kontrolującym siły sprzymierzone lub dowodzącym Niemcami. Naturalnie twórcy zaimplementowali mnóstwo autentycznych lokacji, maszyn militarnych itd.
Za sprawą graficznego „silnika” o nazwie Essence Engine wirtualna rzeczywistość prezentuje się niezwykle sugestywnie. Trójwymiarowy świat podatny jest na zniszczenia, więc oglądamy np. rozjeżdżanie przez czołgi kamiennych krzyży na cmentarzach, powstawanie lejów po eksplozjach oraz spektakularne walenie się budynków pod wpływem ciężkiego ostrzału. Dodatkowo realistycznie funkcjonująca Sztuczna Inteligencja czyni z towarzyszy broni znakomicie działający zespół, wykorzystujący przeszkody terenowe w charakterze osłon, błyskawicznie reagujący na ruchy przeciwnika etc. Z kolei technologia Havok (vide m.in. Painkiller, Max Payne 2: The Fall of Max Payne i Thief: Deadly Shadows) gwarantuje należyte odzwierciedlenie praw fizyki.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 24, 2022, 15:49:07 »
Czwarta odsłona serii kultowych strzelanin osadzonych w perspektywie pierwszej osoby (FPS), która została opracowana przez firmę Raven Software (producentów m.in. Hexen: Beyond Heretic oraz Star Wars: Jedi Knight II – Jedi Outcast), pod ścisłym nadzorem członków id Software.
Akcja Quake IV rozpoczyna się tuż po zakończeniu drugiej części, wydanego w 1997 roku programu. Bezimienny komandos, który samotnie postanowił przemierzyć planetę Stroggów, ostatecznie pokonał głównego przeciwnika – Makrona. Bolesny cios, jaki został zadany rasie obcych nie przypieczętował jednak ich klęski. Niedobitki żołnierzy wroga przegrupowały się i stworzyły nowe, realne zagrożenie. Na dodatek Stroggowie powołali do życia nowego Makrona, znacznie bardziej niebezpiecznego, niż ich dotychczasowy lider. Do akcji wkracza specjalna grupa komandosów, kryjąca się pod kryptonimem Rhino Squad. Jej zadanie jest proste: raz na zawsze pozbyć się obcych.
Podobnie jak to miało miejsce w części drugiej, także teraz rozgrywka koncentruje się na trybie dla jednego gracza. Matthew Kane – bo tak nazywa się komandos, w którego rolę się wcielimy – będzie musiał polegać nie tylko na swoich umiejętnościach w operowaniu bronią, ale również zdać się na pomóc kolegów, którzy wezmą aktywny udział w kampanii przeciwko Stroggom. Mimo ogromnego ładunku akcji, rozgrywającej się zarówno na otwartej przestrzeni, jak i w klaustrofobicznych korytarzach instalacji obcych, w Quake IV pojawią się również proste zadania, polegające np. na przeniesieniu przedmiotu z jednego miejsca do drugiego, itp. – zupełnie jak w starszym o osiem lat bracie. W grze pojawił się silny wątek eksperymentów medycznych przeprowadzanych przez Stroggów na ludziach (część z nich mogliśmy oglądać już w Quake II). Podczas zmagań, schwytany Kane sam staje się ofiarą dyskusyjnych moralnie zabiegów, dzięki czemu uzyskuje specjalne implanty, pozwalające mu siać jeszcze większe zniszczenie. W kwestii tradycyjnych broni nie dokonano drastycznych zmian. Wróciły stare i dobre środki zagłady, np. Nailgun, Hyper Blaster, Railgun, Shotgun, a także Lightning Gun, czyli destrukcyjny miotacz energii, który pojawił się w pierwszej odsłonie programu. Jakby tego wszystkiego było mało, w Quake IV siądziemy za kierownicą kilku pojazdów. Szybka jazda połączona z eksterminacją potworów, jest jednym z najjaśniejszych punktów zmagań. Również wizerunki przeciwników to powrót do korzeni. Powrócą doskonale znani wrogowie: Berzerkerzy, Gunnerzy i Grunty. W trakcie zmagań zobaczymy również upiorne postacie odpowiedzialne za eksperymenty medyczne, potężnych bossów i samego Makrona – ogromnego robota, pokrytego żywą tkanką. Program korzysta z dobrodziejstw najnowocześniejszego obecnie silnika, stworzonego przez id Software dla potrzeb Doom 3. Doskonała gra świateł i cieni doskonale komponuje się z ogromnymi budowlami wzniesionymi przez Stroggów. Autorzy postarali się, aby obok klaustrofobicznych lokacji spowitych mrokiem, znalazło się dużo otwartych przestrzeni, powalających rozmachem oglądanych konstrukcji. O zgodność z duchem Quake II postarano się również w inny sposób. W grze ujrzymy mnóstwo symboli i flag z drugiej części gry, a także specyficzny styl budownictwa, który charakteryzował Stroggów.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 24, 2022, 15:44:52 »
To już piąta część jednej z najpopularniejszych strategii ekonomicznych na rynku. Cykl narodził się w studiu Sunflowers, które stworzyło dwie pierwsze jego odsłony. Przy produkcji edycji 1701 oraz 1404 pałeczkę przejął zespół Related Design. Ta sama ekipa zajęła się również Anno 2070, choć tym razem pomagali im również ludzie z Blue Byte, czyli twórcy serii Settlers.
Akcja przeniesiona została w niedaleką przyszłość. Do roku 2070 zmiany klimatu spowodowały drastyczne podniesienie się poziomu wód, co zafundowało ludzkości biblijny wręcz potop. W takiej sytuacji postanowiono wrócić do sprawdzonych metod i wzorem Noego wybudowano Arki, mające zapewnić naszemu gatunkowi przetrwanie oraz umożliwić mu odbudowę swojej dawnej potęgi na tych skrawkach lądu, które wciąż wystają ponad wodę.
Rozgrywka bazuje w większości na mechanizmach doskonale znanych fanom serii, które zostały jednak wzbogacone o szereg nowych opcji. Po raz pierwszy w historii cyklu dostajemy możliwość pokierowania trzema frakcjami – Tycoons, Echoes oraz Tech. Ci pierwsi stawiają na przemysł i agresywną ekspansję. Za nic mają dobro środowiska, zamiast tego priorytetem jest dla nich osiąganie dużych zysków i gromadzenie surowców w najkrótszym możliwym czasie. Drugie z tych stronnictw preferuje wolniejszy rozwój przemysłowy i koncentrowanie się na odnawialnych źródłach energii, co umożliwia mu zachowanie naturalnego środowiska w stanie praktycznie nietkniętym. Ostatnia społeczność jest ukierunkowana na nowoczesne technologie i rozwój badań nad praktycznie każdą sferą życia. Podstawą jej egzystencji są liczne laboratoria oraz ośrodki badawcze budowane na dnie morza. Co ciekawe, frakcje nie są sobie wrogie i gra wcale nie zmusza nas do wybrania jednej z nich. Zamiast tego są po prostu ścieżkami rozwoju, które możemy swobodnie wykorzystywać i łączyć dla realizacji naszych celów. Wszystkie stronnictwa mają inne struktury, technologie oraz mieszkańców z unikalnymi potrzebami. Inną nowością jest Arka, czyli olbrzymi wodny statek będący naszą bazą dowodzenia i czymś w rodzaju awatara gracza w wirtualnym świecie. Jest on jednocześnie jedynym stałym elementem, z którym zaczynamy każdą misję. Zapewnia wrażenie ciągłości w kampanii, ponieważ Arkę można ulepszać oraz załadowywać surowcami i wszystko to nie znika z poziomu na poziom. Tym samym nie zaczynamy już zawsze od zera. Statek jest również zintegrowany z naszym sieciowym profilem. Przeniesienie akcji w przyszłość wymusiło również kompletne przemeblowanie systemu surowców. Część z nich została usunięta, dodano też masę nowych, takich jak piasek, ropa czy szkło. Przede wszystkim jednak pojawiła się energia elektryczna, napędzająca większość budynków. Ponadto olbrzymią rolę odgrywa ekologia. Zniszczone środowisko przynosi gorsze plony i wraz ze wzrostem poziomu zdewastowania natury maleje przydatność gospodarcza danego terenu. Anno 2070 oferuje kilka trybów zabawy. Poza obfitującą w wyzwania kampanią główną gracze mogą skorzystać z opcji gry ciągłej, dzięki której rozgrywka właściwie nigdy się nie kończy. Twórcy zadbali również o bazujący na sieci Internet tryb multiplayer. Możemy bawić się zarówno w trybie rywalizacji, jak i kooperacji, a dodatkową atrakcją są bardzo bogate opcje konfiguracji reguł rządzących sieciowymi rozgrywkami. Świetnym dodatkiem są też opcje społecznościowe. Co pewien czas wszystkie trzy frakcje korzystają z inicjatywy ustawodawczej i gracze sami przegłosowują, która propozycja zostanie zaakceptowana, co wprowadza modyfikacje do reguł ekonomicznych. Pod względem oprawy audio-wizualnej gra stanowi duży krok naprzód w stosunku do poprzednich części serii. Anno 2070 powstało w oparciu o nowy silnik wykorzystujący wszystkie dobrodziejstwa DirectX 11. Dzięki niemu możliwe było ulepszenie nie tylko poziomu detali, ale również zwiększenie skali praktycznie wszystkich elementów świata gry. Teraz statki mają imponujące rozmiary i nie przypominają już łupin orzechów, a większe porty prezentują się wyraźnie bardziej realistycznie. Wśród frakcji neutralnych pojawia się przemytnik, mieszkający na starym amerykańskim lotniskowcu, dorównującym swoimi gabarytami niektórym mniejszym wyspom z Anno 1701 oraz 1404. Ponadto miasta wreszcie wyglądają jak prawdziwe metropolie, a nie jedynie tętniące życiem wioski.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 24, 2022, 15:41:19 »
Tomb Raider: The Angel of Darkness to kolejna cześć przygód znanej na całym świecie pani archeolog, Lary Croft. Stanowi ona swego rodzaju przełom w liczącej już sześć lat serii i określana jest przez swych twórców mianem gry nowej generacji. Jest tak, ponieważ zmienił się charakter samej rozgrywki, teraz jest bardziej mroczna i tajemnicza, a także do gry zostały dodane nowe elementy typowe dla produkcji przygodowych i cRPG.
Akcja The Angel of Darkness umiejscowiona została nieco później, po wydarzeniach znanych z Tomb Raider: The Last Revelation. Nasza odważna pani archeolog została niesłusznie oskarżona o okrutne morderstwo swego byłego mentora Wernera Von Croy. Jak widać diametralnie zmienia to charakter samej gry. Lara znajduje się w zupełnie obcej dla siebie sytuacji. Nie występuje jako odważna i prawa bohaterka, lecz jako ukrywający się przestępca, który musi dowiedzieć się prawdy o popełnionej zbrodni i oczyścić swe splamione imię. Z tym właśnie związana jest największa zmiana w serii. Otóż gracz niczym w produkcjach przygodowych czy cRPG, musi sam rozwikłać tą zagadkę, rozmawiać z napotkanymi ludźmi i kojarzyć pozornie niepowiązane fakty. Oczywiście nadal mamy tu do czynienia z eksploracją różnych labiryntów i zakamarków (asortyment ruchów Lary został powiększony o ponad 150 nowych), jednak nie jest to już całą grą, lecz tylko jej częścią składową.
Na tym nie koniec zmian. Lara stopniowo zwiększa swoje umiejętności i z czasem coraz szybciej się porusza, jest silniejsza, itd. Ponadto w The Angel of Darkness spotkamy się z nowym bohaterem, którym możemy się poruszać. To mężczyzna o imieniu Kurtis. Jest dobrym przyjacielem Lary oraz jej prawą ręką. Lara jest mózgiem zespołu, a Kurtis resztą, czyli mówiąc dosłownie mięśniakiem, który najpierw strzela, a potem mówi. Na koniec należy także dodać, że tradycyjnie nowy Tomb Raider posiada lepszą i efektowniejszą grafikę (Lara Croft wygląda jeszcze seksownej i bardziej kobieco – jej model ma ponad 5000 polygonów.), a akcja toczy się w nowych, rozbudowanych lokacjach, m.in. ulice Paryża i Pragi.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 24, 2022, 15:38:45 »
Tomb Raider: Legend – oto i wielki, wyczekiwany przez wielu fanów powrót Lary Croft. Podobnie jak i w przypadku wcześniejszych części, mamy do czynienia z pełną akcji i zagadek pozycją przygodową, w której słynna pani archeolog jest zmuszona ratować niebywale cenne przedmioty. Tomb Raider: Legend wyprodukowało studio Crystal Dynamics, wydawcą z kolei jest Eidos Interactive.
W Tomb Raider: Legend główne postawione przed nami zadanie stanowi odnalezienie pewnego angielskiego artefaktu, wywiezionego za granicę bez wiedzy najwyższych władz państwowych. Co ciekawsze człowiekiem odpowiedzialnym za taki rozwój wypadków jest stary znajomy Lary Croft, który... od lat był uważany za zmarłego! Tomb Raider: Legend jest niewątpliwie powrotem do korzeni serii. Podążając za skradzionym dziełem sztuki zwiedzamy szereg państw, a przygody przeżywamy wędrując głównie przez mroczne jaskinie lub zwiedzając zapomniane i zarośnięte świątynie bądź pałace.
Postać Lary została poddana widocznemu na pierwszy rzut oka liftingowi, to samo można także powiedzieć o jej umiejętnościach i wyposażeniu. Oprócz kilku dodatkowych (używanie liny do dostania się do trudniej położonych lokacji, wodzenie wzrokiem za interesującym przedmiotem lub miejscem, walka wręcz aktywująca się przy bliskim kontakcie z przeciwnikiem, możliwość odebrania wrogiej broni i wiele innych) lub znacznie poprawionych ruchów (skradanie, turlanie się), mamy okazję pobawić się różnymi gadżetami ułatwiającymi nam rozgrywkę (wspomniana lina, latarka używana w ciemnych pomieszczeniach bądź specjalne okulary na podczerwień). Nowości te zostały oczywiście uzupełnione o najlepsze elementy pochodzące z pierwszych, najbardziej udanych gier z serii, np. używanie dwóch potężnych pistoletów, strzelb, karabinów w walce z ludźmi i dzikimi zwierzętami, ciekawe zagadki oraz aspekty wspinaczkowe. Oprawa graficzna stoi na bardzo wysokim poziomie, co jest zasługą m.in. świetnego silnika graficznego i fizycznego. Przedkładają się one na rewelacyjny efekt ognia i wody, a także na wielką interakcję z otaczającym nas światem. Bardzo dobre wrażenie robi także inteligencja wrogów oraz wszelkie rozbrzmiewające odgłosy.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 24, 2022, 15:34:50 »
Disney Classic Games Collection: Aladdin, The Lion King, and The Jungle Book jest kompilacją zremasterowanych wersji czterech klasycznych gier platformowych z lat 90. XX wieku, przygotowaną przez studio Digital Eclipse.
Zestaw stanowi rozbudowaną wersję wydanej w 2019 roku kolekcji Disney Classic Games: Aladdin and The Lion King, toteż jej posiadacze mogą za dodatkową opłatą wzbogacić ją o nową zawartość. Oprócz znanych z poprzedniej pozycji odświeżonych wersji gier Disney's Aladdin z konsoli Sega Mega Drive oraz Disney's The Lion King, pozycja zawiera zremasterowaną grę Disney's Aladdin z platformy Super Nintendo Entertainment System oraz remastery dwóch wersji gry Disney's The Jungle Book z 1994 roku (również pochodzących z konsol obu japońskich producentów).
Fabuła Podczas gdy głównym bohaterem gry Disney’s Aladdin jest tytułowy Aladyn, którego zadaniem jest odzyskanie magicznej lampy, w Disney’s The Lion King wcielamy się w lwią sierotę imieniem Simba, który musi odzyskać utracony tron podstępnie przejęty przez swego wuja – Skazę. Disney’s The Jungle Book opowiada natomiast o wychowanym przez wilki chłopcu imieniem Mowgli, zamierzającym pokonać polującego na niego tygrysa znanego jako Shere Khan.
Mechanika Gry tworzące kompilację Disney Classic Games Collection: Aladdin, The Lion King, and The Jungle Book to klasyczne platformówki, w których akcję obserwujemy z boku. W trakcie rozgrywki mkniemy przez barwne etapy, skaczemy po platformach i omijamy liczne pułapki, a także stawiamy czoła przeciwnikom.
Każdą z tych produkcji wzbogacono o rozwiązania nieobecne w 16-bitowych oryginałach. Mowa przede wszystkim o możliwości cofnięcia czasu po porażce, pomijania problematycznych fragmentów lub rozpoczynania rozgrywki od dowolnego miejsca, a także o opcji zapisywania stanu rozgrywki. Poza tym zaimplementowano tu liczne materiały zza kulis, prezentujące „od kuchni” proces tworzenia tych tytułów. Dopełnieniem tego wszystkiego jest odtwarzacz, w którym możemy posłuchać soundtracków z poszczególnych pozycji.
Kwestie techniczne Oprawa graficzna produkcji wchodzących w skład Disney Classic Games Collection: Aladdin, The Lion King, and The Jungle Book pozostała wierna pierwowzorom. Niemniej, autorzy przystosowali ją do rozdzielczości 1080p. Ponadto gracz może zmieniać proporcje obrazu, a także nałożyć na niego specjalne filtry, między innymi imitujące rozgrywkę na wyświetlaczu CRT.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 21, 2022, 14:26:18 »
Sequel popularnej strategii czasu rzeczywistego (RTS), której rynkowy debiut miał miejsce w maju 2003 roku. Akcja programu przenosi gracza na fronty II Wojny Światowej, gdzie jako dowódca wojsk jednej z czterech walczących frakcji (do wyboru: Niemcy, Wielka Brytania, ZSRR oraz Stany Zjednoczone) musi poprowadzić podległe wojska do zwycięstwa. Gra pozwala na uczestniczenie w takich wydarzeniach historycznych, jak m.in.: obrona Sewastopolu, desant wojsk alianckich na Sycylię, czy działaniach sił amerykańskich na Filipinach.
Sukces odniesiony w poszczególnych misjach wpływa tutaj na kolejne zadania - np. zniszczenie wrogiego lotniska, pozwala na wezwanie w przyszłości większego wsparcia powietrznego, bez obawy utraty samolotów podczas działań. Co więcej, każdy scenariusz posiada teraz cele główne oraz poboczne, zaś podjęcie dodatkowego wysiłku, aby wypełnić wszystkie rozkazy procentuje w przyszłości (dla przykładu: w jednym z zadań możemy, ale oczywiście nie musimy, przejąć stację kolejową i tą drogą wezwać nowe oddziały). Rozgrywanie misji „ponad program” zwiększa także doświadczenie oraz umiejętności danych jednostek, dając nam taktyczną przewagę nad wrogiem.
Do naszej dyspozycji oddano ponad 300 różnych typów jednostek (okręty, kutry, 60 rodzajów piechoty, czołgi, artyleria, samoloty, etc.), z czego część pochodzi z pierwszej części gry, natomiast reszta została stworzona stricte na potrzeby sequela. Dodano też kilka nowych zdolności poszczególnym oddziałom – vide możliwość budowanie przez inżynierów bunkrów czy mostów. Podczas walki korzystamy także z pomocy bohaterów historycznych, którzy posiadają szereg umiejętności specjalnych (np. Peter Churchill może przebrać się w mundur niemiecki, wejść niepostrzeżenie w szeregi wroga i zbadać sposób rozmieszczenia danych oddziałów). Posiadanie takiego „herosa” w armii zwiększa morale żołnierzy oraz zapewnia korzystne modyfikatory zarówno przy działaniach zaczepnych, jak i podczas obrony zajmowanych pozycji.
Wszystkie działania przedstawiane są w pełnym trójwymiarze, z opcją zoomu i zdecydowanie ładniejszymi efektami wybuchów, czy modelami jednostek niż to miało miejsce poprzednio. Autorzy zadbali również o poprawienie inteligencji komputerowego przeciwnika – nasi rywale wzywają teraz konieczne wsparcie, a nawet potrafią wycofać się w celu przegrupowania oraz późniejszego kontrataku. Warto zauważyć, że w Blitzkrieg II zniknęły problemy ze znalezieniem odpowiedniej ścieżki przemarszu czy „blokowaniem się” podległych oddziałów. Obrazu całości dopełniają: klimatyczna ścieżka dźwiękowa oraz tryb multiplayer (sieć lokalna bądź Internet), pozwalający na zmagania w rozbudowanych opcjach rozgrywki znanych z pierwowzoru.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 20, 2022, 09:52:00 »
Kontynuacja zapoczątkowanego w 2001 roku legendarnego cyklu Gothic. Podczas gdy oryginalni twórcy serii ze studia Piranha Bytes zajęli się rozwijaniem zupełnie nowej marki Risen, stworzenie nowego Gothica powierzono ekipie Spellbound Entertainment, znanej m.in. Arcania: Gothic 4 to czwarta odsłona legendarnego cyklu komputerowych gier role-playing Gothic. W odróżnieniu od poprzednich części, za produkcję programu nie odpowiada już studio Piranha Bytes. Wydawca serii, firma JoWooD, po licznych perypetiach zdecydowała się bowiem na zatrudnienie developerów ze Spellbound Studios, mających na swoim koncie takie tytuły, jak Desperados: Wanted Dead or Alive czy Robin Hood: The Legend of Sherwood. Doświadczenie w tworzeniu poważnych produktów z gatunku cRPG zdobyli oni już w latach 90 poprzedniego stulecia (trylogia Das Schwarze Auge, znana także pod nazwą Realms of Arkania).
Akcja Arcanii rozgrywa się dziesięć lat po Zmierzchu bogów (dodatek do trzeciej części Gothika), w którym Bezimienny, widząc zbliżający się wielkimi krokami konflikt pomiędzy przywódcami odbitej z rąk orków Myrtany, postanowił kolejny raz interweniować. Wskutek tych wydarzeń, heros objął wreszcie samodzielne rządy nad zjednoczonymi krainami i obwołał się królem, przybierając imię Rhobara III. Gracz wciela się w nową postać, która także zwana jest Bezimiennym i pragnie zemścić się na władcy za to, że ten najechał jej wioskę położoną na niewielkiej wysepce Feshyr i wymordował jej wszystkich mieszkańców. Właściwa zabawa wiąże się z eksploracją kolejnych obszarów znacznie większej Argaanii, a w dokonaniu zemsty głównemu bohaterowi pomaga między innymi znany z poprzednich odsłon cyklu Diego.
W trakcie zabawy sterowana przez gracza postać zajmuje się przede wszystkim staczaniem dużej ilości walk z potworami (m.in. gobliny, wielkie osy, orkowie, cieniostwory, pełzacze, węże) oraz inteligentnymi przeciwnikami. W zależności od obranej klasy postaci potyczki mogą przybierać formę szybkich wymian ciosów w połączeniu z unikami (wojownik), bezpiecznego ostrzeliwania wrogów z odległości (łucznik) lub rażenia przeciwników różnorakimi zaklęciami (mag). W miarę upływu czasu główny bohater przybiera na sile, odblokowując nowe zdolności z kilku różnych grup (m.in. seria ciosów, zaklęcie morza ognia, umiejętność zaskakiwania wrogów). Istotny wpływ na możliwości bojowe Bezimiennego ma też jego ekwipunek, pozyskiwany od wrogów, nabywany od kupców lub wytwarzany we własnym zakresie. W tym ostatnim przypadku wymagane jest dysponowanie właściwymi recepturami lub planami, jak również potrzebnymi do stworzenia danego przedmiotu składnikami. Fabuła gry ma dość liniowy charakter, wymuszając na graczu odwiedzanie lokacji w ustalonej kolejności. W celu odblokowania kolejnego obszaru świata wymagane jest zazwyczaj udzielenie komuś pomocy czy też pozbycie się grupy przeciwników. Co ciekawe, niektóre główne questy można zaliczać na kilka sposobów. Nie brakuje także licznych zadań pobocznych oraz misji związanych z odnajdywaniem różnego rodzaju sekretów (m.in. posążków Innosa i zapomnianych grobów)
Arcania: Gothic 4 używa silnika graficznego o nazwie Vision Engine, napędzającego takie tytuły jak The Settlers 7: Droga do Królestwa czy Helldorado. Główny bohater jest obserwowany z perspektywy trzeciej osoby. Ważną cechą gry jest to, iż kamera automatycznie oddala się od Bezimiennego każdorazowo po rozpoczęciu nowej walki, pozwalając na ogarnięcie sytuacji na polu bitwy. Główny bohater w trakcie swojej przygody odwiedza wiele ciekawych zakątków Argaanii, między innymi położone przy klifie miasto Stewark, rozległe tereny Srebrowodu, zdradliwe bagna czy też zamieszkiwaną przez dzikie bestie dżunglę.
Ostatnie wiadomości
