« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Listopad 03, 2024, 16:44:13 »
Czwarty Turniej Żelaznej Pięści organizowany przez Heihachiego po raz kolejny przyciągnął grono najlepszych wojowników z całego świata. Zwycięzca w nagrodę otrzyma władzę nad organizacją Mishima.
Tekken 4 może się podobać. Jest ładnie wykonany graficznie, wyprowadzane ciosy maja wyczuwalny power, powracają starzy, dobrze znani fighterzy (np. Kazuya), jest też nowa postać – Steve, który będąc bokserem, walczy właściwie tylko przy pomocy pięści a w repertuarze jego ruchów znajduje się też pokaźną ilość przydatnych uników. Mamy interaktywne areny – będziemy rozbijać ich elementy, czy przyciskać do ściany przeciwnika; ten jednak może specjalnych chwytem zamienić się miejscami z napastnikiem i przejść do kontrataku. Przed wydaniem gry wydawało się, że element ścian, interaktywne areny (tak naprawdę to interaktywnych jest tylko kilka, a i tak odnosi się to właściwie tylko do zniszczenia jakiejś kolumny czy elementu dekoracji) i możliwość zamiany miejsc, wprowadza nowe elementy taktyczne. Można jednak stwierdzić bez przesady, ze elementy te naprawdę nie wnoszą zbyt wiele do znanych już, tekkenowych schematów. Nadal można znaleźć bez specjalnego wysiłku ciosy, które powtarzane bez przerwy wprawia nawet średnio wyuczonego gracza w stan permanentnej wściekłości – a to nienajlepiej świadczy o systemie walki, a zdarzają się też wyraźne przekłamania w kolizji obiektów/ciosów. Sam system nie jest jednak aż tak zły – mimo, że repertuar ciosów znanych postaci nie uległ specjalnym zmianom. Wciąż jest się czego uczyć a dojście do wysokiego, dobrego poziomu zajmie graczowi spora ilość czasu. Samotny gracz jednak nie pobawi się gra tyle, co np. Virtua Fighter 4 Evolution – ilość trybów może i nie jest mała, ale są one raczej standardowe, a jeśli niestandardowym nazwać możemy „chodzony” i lekko przemodelowany „Tekken Force” to jednak nie możemy mu przykleić etykietki - „wciągający”.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 30, 2024, 10:47:23 »
Piąta pełnoprawna odsłona jednej z najpopularniejszych serii gier sportowych poświęconych deskorolce, powracająca po dłuższej przerwie za sprawą studia Robomodo – autorów RIDE, SHRED oraz Tony Hawk’s Pro Skater HD. Gra jest powrotem do korzeni cyklu i jego pierwotnej formuły.
Tony Hawk's Pro Skater 5 na konsoli PlayStation 3 to kolejna odsłona cyklu zręcznościowych symulatorów jazdy na deskorolce. Cykl narodził się w 1999 roku na konsoli PlayStation i od tamtego czasu doczekał się (wliczając w to liczne spin-offy) aż 16 różnych pełnoprawnych części. Za stworzenie piątki odpowiada amerykańskie studio Robomodo, które na swoim koncie ma grę Tony Hawk: Ride, powszechnie uznaną za najgorszy tytuł spod szyldu Tony Hawk's, a także produkcje takie jak Tony Hawk: Shred i Tony Hawk's Pro Skater HD.
Tony Hawk Pro Skater 5 jest powrotem do korzeni serii i do jego pierwotnej formuły. Twórcy zaadaptowali bardzo zręcznościowy, ale równocześnie widowiskowy model jazdy, pozwalający budować długie komba, a także wykonywać absurdalnie wysokie skoki oraz skomplikowane triki. W niektórych miejscach wprost z deski możemy używać także pocisków lub rzucać różnymi przedmiotami w konkretne cele. Rozpoczynając zabawę tworzymy własnego skatera dzięki rozbudowanemu edytorowi, albo wcielamy się w jednego z 10 znanych zawodników. Wśród dostępnych postaci znajdziemy nazwiska znane wielbicielom deski, takie jak Tony Hawk, Nyjah Huston, Aaron Homoki, Ishod Wair, Riley Hawk, Lizzie Armanto, Chris Cole, David Gonzalez, Leticia Bufoni oraz Andrew Reynolds. Każda postać opisana jest szeregiem statystyk, które ulepszamy wraz z postępami w kampanii.
Twórcy przygotowali 8 rożnych lokacji, będących wariacją elementów i miejsc, które pojawiły się w poprzednich odsłonach serii (np. szkoła średnia, magazyn). Na mapach znajdziemy różnego rodzaju power-upy i przedmioty kolekcjonerskie. Do każdego levelu przypisane są misje, wymagające od nas zdobycia odpowiedniej ilości punktów, wykonania konkretnych trików itd. W sumie jest ich około 80. Co ważne, tytuł posiada również znany weteranom cyklu edytor skateparków, którymi możemy dzielić się ze znajomymi. Budując trasy gracze mogą użyć w nim ponad 250 elementów, takich jak rampy czy rynny.
Bawić możemy się samodzielnie lub z innymi osobami, zarówno w trybie kooperacji jak i współzawodnictwa. Multiplayer pozwala nam na jednoczesne rozgrywki dla 20 osób.
Oprawa graficzna gry została przygotowana w technice cel-shading, ale jakość modeli oraz animacji postaci nie zachwyca i odbiega od wielu współczesnych standardów. W tle przygrywa nam licencjonowane muzyka. Ścieżka dźwiękowa składa się z kilkudziesięciu utworów wykonawców reprezentujących różne style i gatunki muzyczne.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 30, 2024, 10:45:06 »
Runaway: A Road Adventure to typowy przedstawiciel gier przygodowych w starym dobrym stylu. Tytuł został opracowany przez hiszpańskie studio Pendulo, mające na swoim koncie wysoko oceniane przygodówki Igor: Objective Uikokahonia oraz Hollywood Monsters.
Głównym bohaterem gry jest Brian, absolwent wydziału fizyki. Pewnego pięknego dnia postanawia on porzucić swe rodzinne gniazdko i kontynuować dalsze studia w Berkeley. Jednak jego podróż na Zachodnie Wybrzeże szybko zostaje przerwana. Pod koła jego samochodu wpada piękna kobieta Gina, która jak się później okazuje, wplątana jest w śmiertelnie niebezpieczną aferę kryminalną. Pewni ludzie pragną zdobyć tajemniczy krucyfiks, który podarował jej ojciec przed swoją śmiercią. Od tej pory oboje skazani są na ciągłą ucieczkę przed pościgiem. Przynajmniej do czasu, kiedy zdołają wyjaśnić jaka zagadka kryje się za tajemniczym krucyfiksem i kto go tak pilnie poszukuje.
Runaway: A Road Adventure to klasyczna przygodówka point-and-click, która sposobem wykonania przypomina niezapomnianą serię Monkey Island. Podczas gry odwiedzamy łącznie blisko 100 lokacji, spotykając ponad 30 postaci niezależnych, z którymi rozmowy mogą okazać się kluczowe do rozwoju fabuły. W grze nie zabrakło rzecz jasna typowych dla gatunku zagadek logicznych, których poziom trudności wzrasta wraz z postępami rozgrywki. Runaway posiada bardzo ładną, dwuwymiarową grafikę, wykonaną w typowo komiksowym stylu oraz liczne animowane wstawki filmowe.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 30, 2024, 10:42:13 »
Remake kultowej gry RPG z 2001 roku, opracowany na zlecenie firmy THQ Nordic przez należące do niej studio Alkimia Interactive. Nowy Gothic na tle pierwowzoru wyróżnia się przede wszystkim za sprawą całkowicie przebudowanej oprawy graficznej na silniku Unreal Engine 5.
Fabuła: Bezimienny w Górniczej Dolinie Gothic Remake zabiera nas do fantastycznego królestwa Myrtana, którego władca – Rhobar II – utworzył na wyspie Khorinis kolonię karną. Wysłani tam skazańcy muszą ciężko pracować przy wydobyciu rudy w tak zwanej Górniczej Dolinie.
By uniemożliwić więźniom ucieczkę, magowie stworzyli barierę przenikalną jedynie z zewnątrz. Zaklęcie wymknęło się jednak spod kontroli, przez co ostatecznie kopuła otoczyła cały obszar Górniczej Doliny, więżąc zarówno skazańców i pilnujących ich strażników, jak i samych magów... oraz czające się w krainie zło.
Gracze wcielają się w bezimiennego więźnia, który dopiero co trafił do kolonii. Wkrótce protagonista okazuje się stworzony do znacznie większych czynów niż praca w kopalni…
Gameplay W grze Gothic akcję ukazano z perspektywy trzeciej osoby (TPP). Autorzy oddają nam do dyspozycji niezbyt rozległy otwarty świat, w którym znajdziemy m.in. obozy założone przez kopaczy rudy, kopalnie, wioskę orków oraz liczne ruiny. Opowiedziana historia jest w pewnym stopniu nieliniowa – gracz może zdecydować, do której frakcji się przyłączy (Starego Obozu, Nowego Obozu lub Obozu na bagnie), co ma wpływ na przebieg fabuły. Oprócz zadań popychających opowieść do przodu na realizację czekają rozmaite misje poboczne.
Świat gry nie jest bezpiecznym miejscem, a oprócz wrogo nastawionych do nas skazańców zagrożenie stanowią potwory. Choć początkowo mierzymy się głównie z przedstawicielami tutejszej fauny (jak wilki, pełzacze lub ścierwojady), z czasem stawiamy czoła coraz silniejszym oponentom (pokroju szkieletów, orków i demonów). Starcia są dynamiczne, a w ich trakcie możemy zrobić użytek zarówno z broni białej (miecze jedno- i dwuręczne, topory, młoty) oraz dystansowej (kusze, łuki), jak i z magii ofensywnej oraz defensywnej.
W miarę postępów zdobywamy punkty doświadczenia i, awansując na kolejne poziomy, stopniowo zwiększamy swój potencjał bojowy z pomocą nauczycieli rozsianych po świecie gry. Oprócz zdolności związanych z walką, bezimienny protagonista dysponuje innymi umiejętnościami – może na przykład nauczyć się przekradać za plecami nieprzyjaciół, wytwarzać przydatne wyposażenie, a także otwierać zamki.
Silnik Na tle pierwowzoru Gothic Remake wyróżnia się za sprawą kompletnie odświeżonej oprawy graficznej, co jest zasługą wykorzystania technologii Unreal Engine 5.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 25, 2024, 16:17:27 »
El Matador to wyjątkowo dynamiczna gra akcji, w której główną postać obserwujemy z perspektywy trzeciej osoby (TPP). Tytuł ten łączy w sobie elementy takich gier jak Max Payne, czy Dead to Rights. Mamy tu bowiem do czynienia z typową strzelanką, wyposażoną na dodatek w tryb spowolnienia czasu (tzw. bullet-time). Pozwala to między innymi na wykonywanie efektownych rzutów i tym samym sprawną likwidację napotykanych przeciwników. Za produkcję omawianej strzelanki odpowiedzialne jest studio Plastic Reality Technologies, które w przeszłości przygotowało między innymi grę Korea: Zapomniany Konflikt. El Matador powstał wyłącznie z myślą o pojedynczym graczu. Tytuł ten nie posiada więc żadnych trybów sieciowych.
W trakcie zabawy wcielamy się w postać agenta Victora Corbeta. Aktualnie został on oddelegowany do współpracy z kolumbijskim departamentem do zwalczania przestępczości narkotykowej. Naszym zadaniem jest likwidacja członków oraz kilku przywódców kartelu narkotykowego La Valedora. Właściwa zabawa została podzielona na prolog oraz sześć rozbudowanych rozdziałów. Każdy z nich składa się z maksymalnie trzech misji.
Rozgrywka koncentruje się w głównej mierze na likwidacji kolejnych bandytów. Gracz musi się też od czasu do czasu zmierzyć z mniej lub bardziej wymagającymi bossami. Przeważnie są to przywódcy zwalczanego kartelu, choć czeka nas też pojedynek ze śmigłowcem. Zabawa przebiega w bardzo liniowy sposób, gdyż do celu prowadzi zazwyczaj wyłącznie jedna ścieżka. Na uwagę zasługują natomiast pomocnicy, dzięki którym możemy sprawniej zabezpieczać mijane po drodze pomieszczenia. Innym policjantom nie można niestety wydawać żadnych poleceń.
Do dyspozycji gracza oddano rozbudowany arsenał broni. Możemy korzystać z pistoletów (także dwóch naraz), rewolwerów, karabinów maszynowych i snajperskich, granatników, a nawet wyrzutni rakiet. Nie zabrakło także granatów i materiałów wybuchowych. Gracz musi również zbierać pozostawiane przez wrogów i poukrywane na mapach apteczki oraz kamizelki kuloodporne. Inteligencja komputerowych przeciwników stoi na stosunkowo wysokim poziomie. Bandyci potrafią organizować zasadzki, czy też wykonywać efektowne uniki. Oprawa wizualna gry prezentuje wysoki poziom wykonania. W szczególności widać to na przykładzie realistycznie przedstawionych cieni. Nie zabrakło także pełnego modelu fizycznego. Prowadzonym przez gracza walkom towarzyszą liczne i zarazem bardzo efektowne eksplozje.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 25, 2024, 16:14:47 »
Spellforce II: Shadow Wars to druga część udanego połączenia gatunków cRPG i strategii w konwencji fantasy, Spellforce: The Order of Dawn. Podobnie jak to miało miejsce w poprzedniku, wykonujemy tu różnego rodzaju zadania, rozwijając przy okazji swojego bohatera, jak również prowadzimy do boju armie przeróżnych monstrów i stworzeń. Postać gracza może być wspierana maksymalnie przez pięciu herosów. Przyzywa się ich na specjalnych monumentach pojawiających się w dalszej części gry, gdy zdobędziemy już nieco doświadczenia oraz ujawnimy odpowiednią część fabuły
Konflikt, który przyniosły ze sobą magiczne Cienie, spowodował rozbicie wśród Mrocznych Elfów i na pięć lat pogrążył ich ojczyznę w wojnie domowej. Te zamieszki nie są już tylko wewnętrzną sprawą - ich macki sięgają daleko poza granice kraju. W Eo powstała nowa potęga, zagrożenie, którego cień powoli zaczyna ogarniać cały świat i wystawia na próbę odwieczne sojusze. Craig Un'Shallach, generał Mrocznych Elfów oraz członek kasty Dracon, dowodząc swoim klanem, osamotniony walczy z przerażającymi Cieniami, ale szczęście zaczyna go powoli opuszczać. Gdy klęska wydaje się tylko kwestią czasu, jego córka Nightsong, ucieka i usiłuje ostrzec ludzi przed zbliżającym się niebezpieczeństwem - paktem pomiędzy Mrocznymi Elfami i armią Cieni, dowodzoną przez szaloną alchemiczkę, Sorvinę. Nightsong dociera do twierdzy Shaikanów, legendarnych smoczych wojowników, obawiających się zarówno sił Światła jak i Mroku, gdzie zyskuje niespodziewaną pomoc w osobie odważnego młodzieńca, który decyduje się dołączyć do niej i uratować rodzinę oraz ojczyznę. Jednak aby powstrzymać zagładę potrzebna będzie potężna armia - uśpione sojusze sił Światła muszą zostać odbudowane, a to nie będzie prostym zadaniem dla dwóch istot uważanych za wrogów Dobra.
W większości misji gracz dowodzi siłami jednej z trzech frakcji: Alliance of Light, Hordes of Chaos, Brotherhood of Darkness, a jego zadaniem jest tworzenie baz, zbieranie surowców oraz rekrutacja wojowników oraz bohaterów - magów, nekromantów, uzdrowicieli czy łuczników. Spellforce II: Shadow Wars oferuje ponad 100 umiejętności postaci, szczegółowo przedstawiony, fantastyczny świat, 36 rodzajów wojska (po 12 na każdą stronę konfliktu - piechota, kawaleria, jednostki latające). Pod naszą komendą mogą znaleźć się przedstawiciele 9 ras, m.in. ludzi, elfów, krasnoludów czy orków, a każda z armii posiada oprócz regularnego wojska jednostki ze specjalnymi zdolnościami (kamuflaż, berserk). Spellforce II: Shadow Wars to także możliwość wykorzystania naszych Avatarów w wieloosobowych walkach Player vs Player, Player vs. AI/Monsters czy co-op.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 23, 2024, 17:07:51 »
Virtua Fighter 5 jest kolejną odsłoną cyklu wirtualnych gier walki, zapoczątkowanego w 1993 roku przez dalekowschodnią korporację Sega. Zgodnie z tradycją niniejsza pozycja pojawiła się najpierw w wersji, przeznaczonej dla zręcznościowych automatów wrzutowych, aby następnie trafić na domową platformę elektroniczno-rozrywkową. Wybór początkowo padł na stacjonarną konsolę PlayStation 3 – jej poprzedniczka otrzymała dwie części serii VF, czyli Virtua Fighter 4 i Virtua Fighter 4: Evolution. Nieco później zapowiedziano jednak też edycję dla Xboxa 360.
Tym razem developerzy zaimplementowali siedemnaście postaci bohaterów, którymi możemy pokierować w pojedynkach o tytuł najlepszego wojownika. Wśród dostępnych awanturników widzimy zarówno dobrze znanych zawodników (m.in. Akira Yuki, Lau Chan, Jeffry McWild, Kage-Maru i Lion Rafale), jak i zupełnie nowy duet. Ten ostatni obejmuje pochodzącą z Chin niewiastę imieniem Eileen (mistrzyni tzw. małpiego kung fu) oraz El Blaze'a – specjalistę od meksykańskiego wrestlingu (Lucha Libre). Warto zaznaczyć, iż istnieje możliwość ubierania postaci w przeróżne stroje i wyposażania ich w rozmaite akcesoria dodatkowe. Rzecz jasna za wszystkie gadżety płaci się wirtualnymi pieniędzmi, zarabianymi poprzez zwyciężanie w kolejnych walkach.
Zabawę skonstruowano natomiast w taki sposób, aby taką samą przyjemność czerpali z niej nowicjusze i starzy wyjadacze. Doświadczonych graczy zapewne cieszy wprowadzenie przez autorów nigdzie nie prezentowanych wcześniej ciosów, pozwalających na zaatakowanie oponentów z boku. Ponadto Virtua Fighter 5 wyróżnia się szczegółowo dopracowaną trójwymiarową oprawą graficzną, której piękno dostrzegają przede wszystkim posiadacze wyświetlaczy klasy HD, gdyż dzieło koncernu Sega obsługuje tryb ekranowy 720p.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 10, 2024, 17:42:57 »
Star Wars The Clone Wars: Republic Heroes jest multiplatformową grą akcji, która fabułą i oprawą graficzną nawiązuje do serialu animowanego osadzonego w uniwersum Gwiezdnych Wojen. Za jej stworzenie odpowiada ekipa Krome Studios mająca już na swoim koncie tytuły bazujące na filmowych hitach, w tym również na wspomnianej serii Star Wars: The Clone Wars - przeznaczony na Wii Lightsaber Duels i stworzony z myślą o DS-ie Jedi Alliance.
Akcja Republic Heroes pozwala nam wziąć udział w wydarzeniach, które stanowią fabularny pomost pomiędzy pierwszym i drugim sezonem serialu opowiadającego o wojnach klonów. Dowiemy się między innymi nieco więcej na temat tajemniczego łowcy nagród Cada Bane'a i stawimy czoła nowemu potężnemu wrogowi - należącemu do rasy Skakoan - Kul Teska.
Rozgrywka opracowana została głównie z myślą o trybie kooperacji dla dwóch graczy. Zabawa nie ogranicza się jednak jedynie do współpracy - w trakcie wykonywania kolejnych poziomów pojawiają się także różne wyzwania, w których możemy rywalizować z kolegą. Za zwycięstwa otrzymujemy pewną ilość punktów, które później przeznaczamy na ulepszenie swojej postaci oraz odblokowanie bonusów.
W trakcie gry możemy pokierować różnymi bohaterami znanymi z ekranów telewizorów i to zarówno rycerzami Jedi jak i przedstawicielami elity armii Klonów. Wśród dostępnych postaci znaleźli się m.in.: Anakin Skywalker, Obi-Wan Kenobi, Ahsoka Tano, Mace Windu, Kit Fisto oraz Komandor Cody i Kapitan Rex. Oczywiście obydwie strony charakteryzują się zupełnie innym sposobem prowadzenia walki. Wcielając się w członka oddziału Klonów musimy polegać wyłącznie na dostępnym uzbrojeniu, w tym broni ciężkiej takiej jak wyrzutnie rakiet, detonatory termiczne, a nawet jet packi. Z kolei w roli Jedi przy pomocy miecza świetlnego i Mocy musimy przedzierać się przez oddziały separatystów. Co ciekawe możemy nawet przejąć kontrolę nad wrogim droidem i wykorzystać jego specjalne właściwości do zniszczenia przeciwników lub rozwiązania pewnych zagadek.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 10, 2024, 17:40:01 »
Manor Lords jest osadzoną w średniowiecznych klimatach grą strategiczną, która łączy warstwę strategiczną (budowanie wioski/miasta) z widowiskowymi taktycznymi bitwami w czasie rzeczywistym.
Gra nie została osadzona w żadnym konkretnym wieku ani miejscu, ale jest inspirowana realiami historycznymi – feudalną Europą z czasów od XI do XV wieku.
W Manor Lords akcję obserwujemy najczęściej z góry, ale gracz ma kontrolę nad kamerą – może przybliżać ją lub oddalać, by przyglądać się poszczególnym budynkom lub zerknąć na pole bitwy z nieco innej perspektywy. Istnieje też opcja przemierzania wirtualnego świata w skórze postaci w widoku TPP
Budowanie miasta Rozgrywkę można podzielić na dwie główne części – ekonomiczną oraz taktyczną. W pierwszej warstwie zajmujemy się budowaniem i rozwijaniem własnej średniowiecznej wioski, która z czasem przeradza się w miasto.
Decydujemy o tym, jakie postawimy budynki (każdy z nich ma swoje przeznaczenie), otrzymujemy też pełną swobodę w kwestii tego, gdzie będą ulokowane – w Manor Lords nie budujemy w oparciu o żadną siatkę, każda nieruchomość może być obracana i ustawiana wedle uznania. Tytuł przywiązuje wagę do realizmu, dlatego też warto brać pod uwagę rzeźbę terenu oraz kontakt z drogami. W grze można znaleźć system pór roku i zmienną pogodę. Musimy też radzić sobie z głodem, wojnami czy zarazami.
Bitwy Drugą główną częścią gry są taktyczne bitwy przypominające to, co znamy z cyklu Total War – mamy do dyspozycji szereg odmiennych jednostek, takich jak łucznicy i lekka czy ciężka piechota. Gracz ma możliwość m.in. ustawiania formacji jednostek i wydawania wojskom rozkazów w trakcie starcia.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Articz dnia Październik 02, 2024, 09:37:32 »
The Simpsons: Hit & Run to zwariowana zręcznościówka nawiązująca do słynnego serialu animowanego, znanego na całym świecie od kilkunastu lat. Za opracowanie gry odpowiedzialne jest studio Radical Entertainment, znane z takich tytułów jak Crash Tag Team Racing czy The Incredible Hulk: Ultimate Destruction. Gra ukazała się na wszystkie platformy szóstej generacji. Różnice pomiędzy poszczególnymi edycjami są znikome.
Stworzeniem scenariusza do Hit & Run zajęli się ludzie odpowiedzialni za wspomniany już serial telewizyjny. W Springfield, rodzinnym mieście Simpsonów, w tajemniczych okolicznościach znikają ludzie, pojawiają się niezidentyfikowane kręgi, zaś ktoś przypadkiem odkrywa zainstalowane kamery szpiegowskie. Kiedy Homer tuż obok swojego domu zauważa czarny samochód z talerzem satelitarnym na dachu, postanawia dłużej nie zwlekać i rozpoczyna własne śledztwo w tej sprawie.
Właściwa zabawa w znacznym stopniu przypomina kultową sagę Grand Theft Auto, jest jednak od niej mniej brutalna. Podstawowym atutem Hit & Run jest możliwość dowolnej eksploracji miasteczka Springfield. Sterowany aktualnie bohater może poruszać się o własnych nogach bądź też pożyczyć jeden z przejeżdżających pojazdów. Do wyboru są ciężarówki, pick-upy czy też wyjątkowo szybkie auta sportowe. W trakcie gry można również odblokowywać dodatkowe pojazdy, tak aby później dowolnie z nich korzystać.
Wątek fabularny podzielony został na kilka rozdziałów zlokalizowanych w różnych dzielnicach Springfield. Gracz ma w sumie do zaliczenia ponad 50 misji. Niemal wszystkie etapy wymagają od gracza wykorzystania wspomnianych wcześniej pojazdów. Do wyboru jest sporo znanych z serialu postaci, m.in. Homer, Marge, Apu, Bart czy Lisa. Hit & Run posiada niezbyt rozbudowany multiplayer (wyścigi) dla maksymalnie czterech graczy. Oprawa wizualna gry utrzymana została w kreskówkowym stylu.
Ostatnie wiadomości
